چه زمانی باید اعتیاد خود را درمان کنیم ؟

شنبه مورخه 94/09/07 کارگاه آموزشی با موضوع چه زمانی باید اعتیاد خود را درمان کنیم به دبیری سرکار خانم موسوی و آموزشگری آقای وحید محمد طاهری برگزار گردید.

در ابتدای کارگاه ، آقای طاهری به پیام شماره 27 دانشنامه جامع اشاره کردند :

روش های ترک مواد اگر با آموزش همراه نباشد هیچ کدام جوابگو نیست. دوست من آگاه باش که پایداری شما در قطع مواد بستگی به روش قطع مواد شما ندارد ، روش قطع تاثیرگذار می باشد اما دلیل پایداری شما نمی باشد. شما با هر روشی که قطع مواد نمایید اگر توام با آموزش و عمل کردن به آنها نباشد قطعاً با عود مجدد روبرو خواهید شد و بالعکس اگر با آموزش ها همراه باشید تمامی روش های قطع منجر به پایداری خواهد شد.

اکثر افراد مصرف کننده برای زمان شروع به قطع مواد و درمان خود، مدام این زمان را به وقفه می اندازند و زمان فعلی را زمان مناسبی برای این اقدام نمی دانند.باید بدانیم که از اساس، درمان اعتیاد و یا «رسیدن به تعادل» مستلزم رساندن مثلث درمان به تعادل است. اگر کسی از نظر جسم، روان و جهان‌بینی به تعادل نرسیده باشد یعنی فقط قطع مواد شده است و درمانی صورت نگرفته است و بالطبع از تعادل خبری نیست.مثلث درمان یا رهایی جمعیت طلوع رهایی شامل سه ضلع آموزش ، شناخت و تغییر می باشد که لازمه رسیدن به درمان عملکرد اصولی به این سه مقوله می باشد.جمعیت طلوع رهایی رمز موفقیت در بیرون آمدن یا فارغ شدن از هر مشکلی را در این سه اصل می داند:

1 - دریاف آموزش و دانستنی های لازم

2 - شناخت عیب و پذیرش کامل آن

3 - اقدام برای شروع تغییر و یا اصلاح کردن

توجیه کردن برای دلایل مصرف مواد خود عامل دیگری برای به تعویق انداختن زمان شروع به درمان است.همیشه در گذشته به دنبال معجزه یا وسیله ای بودم که اسباب خوب شدن حالم را فراهم کند اما هیچگاه به ذهنم خطور نکرد که چرا حالم بد است و یا خوب نیست؟ مسکن های کاذب هیچگاه نمی توانند درمان قطعی را برایمان به ارمغان داشته باشد. درمان هر چیزی شامل 2 قسمت می باشد : یک قسمت گذشته و قسمت دیگر حال.

خواستن به همراه دانستن می تواند، توانستن و شدن را برایمان به بار بیاورد. ما بعد از تجربه های متعدد تلخی که در گذشته داشتیم دانستیم که فقط با خواستن تنها و نبودن راهنما و بدون آگاهی و جهت شناسی نه تنها نمی توانیم به سرمنزل مقصود نائل شویم بلکه مقداری از انرژی ارزشمند انسانی را هم به هدر داده ایم.

قبول واقعیت در مسیر رهایی عامل مهم دیگری است.کلید شماره یک جمعیت طلوع رهایی میگوید : قبول کردن واقعیت های به دست آمده از مجموعه روش های زندگی. قبول واقعیت و پی بردن به نادانی مان می تواند اولین اقدام برای حرکت به سمت دانایی و کمال باشد. لیوانی که پر از آب باشد دیگر نمی توان چیزی در آن ریخت، افرادی که پر از غرور می باشند هیچ وقت آمادگی دریافت آموزش از کسی یا جایی را ندارند، چون همیشه احساس می کنند که می دانند و دیگر نیازی را برای دریافت آموزش در خود احساس نمی کنند و متقابلاً هیچ رشد و پیشرفتی هم نخواهند داشت. فرد بیمار باید بپذیرد که به علت نداشتن آگاهی های لازم دچار بیماری اعتیاد شده و نیاز به آموزش دارد. فرد بیمار دارای یک سری معایب پنهان و آشکار است که باید با پذیرفتن این موضوع درصدد رفع آن باشد.قبول واقعیت به اندیشه و نوع نگاه ما بستگی دارد. دلایل شکست ما ناتوانی نیست بلکه نابلدی و غیر اصولی بودن عملکرد ماست.

در انتها ذکر این نکته لازم است که دستور قطع هرگونه وابستگی ابتدا می بایست در ذهن افراد صادر شود. ما معتقدیم که برای قطع هرگونه وابستگی ابتدا باید از ذهن شروع کرد و فرد با آمادگی روحی و روانی و بار آموزشی به استقبال جدایی از هرگونه عادت برود تا در برخورد با ناملایمات و پستی و بلندی های مسیر آمادگی کامل به جهت رفع بحران و عبور از موانع داشته باشد.