هروئین

هروئین یک داروی خطرناک و غیرقانونی است که پتانسیل بالای اعتیاد دارد

هروئین به خانواده‌ داروهای شبه‌افیونی (اوپیوئیدها) تعلق دارد. این خانواده دارویی شامل داروهای مانند مرفین و کدئین است، که مشتقات طبیعی تریاک محسوب می‌شوند؛ و نیز شبه‌افیونی‌‌های “صناعی”‌ از جمله شامل دمرول ومتادون که به طور شیمیایی ساخته می‌شوند. هروئین یک شبه‌افیونی “نیمه‌صناعی” است؛ هروئین با پردازش شیمیایی از مرفین ساخته می‌شود و دارای اثر قدرتمندتر و فوری‌تری از آن است. هروئین در مغز به مرفین تبدیل می‌شود.

 هنگامی که هروئین برای اولین بار در انتهای قرن نوزدهم عرضه شد، به عنوان یک مسکن و مهارکننده سرفه تبلیغ می‌شد. در اوائل قرن بیستم خطرات هروئین شناسایی شد. قوانینی در اروپا و آمریکا برای محدود کردن تولید، توزیع و استفاده از آن تدوین شد.

 برای مثال در انگلیسدکترها می‌توانند در مواردی هروئین را برای درد شدید تجویز  کنند. این درمان تنها برای بیمارانی که دچار بیماری لاعلاج هستند، قابل تجویز است.

 در انگلیس، هلندو سوئیسشمار اندکی از معتادان به هروئین که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، در برنامه‌های نگهدارنده به دقت تحت نظارت هروئین را با نسخه دریافت می‌کنند.

هروئین از کجا می‌‌آید؟

اغلب هروئین جهان در آسیا و آمریکای لاتین تولید می‌شود که خشخاش در آنها کشت می‌شود. مرفین در آزمایشگاه‌های نزدیک این مزارع از صمغ تریاک استخراج می‌شود، و بعد در آزمایشگاه‌های درون یا مجاور کشور تولیدکننده به هروئین بدل می‌شود.

هروئین به چه شکلی است؟

 هروئین در شکل خالص به صورتی پودر بلوری سفید و تلخ‌مزه‌ای است که در آب حل می‌شود. هنگامی که هروئین در خیابان فروخته می‌شود، بسته به فرآیند تولید و اینکه چه موادی به آن اضافه شده باشد، رنگ و قوام متفاوتی پیدا می‌کند.

 هروئین خیابانی ممکن است به شکل پودری سفید، یک ماده قهوه‌ای‌ دانه‌دانه یا یک صمغ تیره چسبنده قهوه‌ای تیره باشد. خلوص هروئین خیابانی  از بسته‌ای  به بسته‌ای دیگر متفاوت است، و ممکن است از دو تا ۹۸ درصد متفاوت باشد.

برخی افزودنی‌ها مانند شکر، نشاسته یا شیر خشک برای افزایش وزن جنس هنگام خرده‌فروشی به کار می‌روند و سایر داروها ممکن است برای افزایش اثرات هروئین به آن افزوده شوند. کینین ممکن است برای تقلید مزه تلخ هروئین به آن اضافه شود تا تعیین خلوص آن را با چشیدن مشکل کند.

 هروئین چگونه استفاده می‌‌شود؟

رایج‌ترین راه‌های مصرف هروئین اینها هستند:

•  تزریق به داخل ورید، یا به داخل عضله یا زیر پوست.
•  بالا کشیدن از راه بینی. در این روش گرد هروئین از راه مجاری بینی استنشاق می‌شود.
•  استنشاق یا دودکردن -در این روش هروئین را روری یک زرورق آلومینیومی حرارت می‌دهند و بعد دود و بخار حاصل را با یک لوله استنشاق می‌کنند.

معتادان به هروئین ممکن است روش تزریق را انتخاب کنند، زیرا این روش بیشترین و فوری‌ترین اثر را با کمترین مقدار دارو ایجاد می‌کند. افرادی که به هروئین وابسته هستند، ممکن است دو تا چهار بار در روز آن را تزریق کنند. هنگامی که هروئین با خلوص بالا در دست است یا در مورد مصرف‌کنندگان گاهگاهی که ترجیح می‌دهند، تزریق انجام ندهند، با احتمال بیشتر هروئین با بالاکشیدن از راه بینی یا دود کردن مصرف می‌شود.

مصرف هروئین چه احساسی ایجاد می کند؟

تاثیری که هروئین یا هر داروی روانگردان غیرمجاز دیگر در فرد ایجاد می‌کند. بسته به عوامل مختلفی دارد، از جمله:

•  سن فرد.
•  مقدار ماده مصرفی و تناوب مصرف آن.
• روشی که فرد دارو را مصرف می‌کنند.
• محیطی که در آن هستید.
• این که آیا فرد دچار بیماری جسمی یا روانی قبلی هست یا نه.
• اینکه فرد الکل یا سایر داروهای غیرمجاز یا مجاز را مصرف کرده باشد.

هنگامی که هروئین به داخل ورید تزریق می‌شود، باعث اوج‌‌گیری حالتی از سرشوخی       (rush) می‌شود. این اثر پس از  هفت تا هشت ثانیه احساس می‌شود، و از ۴۵ ثانیه تا چند دقیقه به طول می‌انجامد. این اثر در صورتی که هروئین از بینی بالا کشیده شود یا دود شود، اینقدر شدید نیست.

به دنبال این سرخوشی شدید اولیه، دوره‌ای از تسکین و آرامش به دنبال می‌آید (being on the node) که ممکن است تا یکساعت به طول انجامد. هنگامی که هروئین زیرپوست یا داخل عضله تزریق می‌شود، این اثر با آهستگی بیشتر در طول پنج تا هشت دقیقه رخ می‌‌دهد.

کسانی که به تازگی مصرف هروئین را آغاز کرده‌اند، ممکن است دچار تهوع و استفراغ شوند. اثرات مطلوبی که مصرف‌کننده به دنبال آنهاست شامل جدایی از درد جسمی و عاطفی و احساس خوشی است. سایر اثرات شامل کندشدن تنفس، تنگ‌شدن مردمک‌ها، خارش و عرق کردن. مصرف مرتب هروئین به یبوست، از دست دادن میل جنسی، و متوقف‌شدن یا نامنظم‌شدن چرخه قاعدگی.

مصرف هروئین باعث تغییراتی در خلق و رفتار می‌شود. افرادی که به هروئین وابسته هستند، ممکن است بعد از مصرف هروئین سربه‌راه و مطیع شوند، و در حین دوره دوری از هروئین تحریک‌پذیر و پرخاشگر می‌شوند.

 تاثیر هروئین چقدر طول می‌کشد؟

اثرات هروئین بدون توجه به نحوه استفاده آن، بسته به میزان مصرفی، به طور معمول سه تا پنج ساعت طول می‌کشد.

افرادی که وابسته به هروئین هستند، باید هر شش تا ۱۲ ساعت هروئین مصرف کنند، تا از بروز نشانه‌های ترک جلوگیری کند. علائم اولیه شدید هستند، و شامل آبریزش بینی، عطسه کردن، اسهال، استفراغ، بیقراری و  اشتیاق مداوم برای هروئین است.

همچنین در هنگام ترک هروئین  راست‌شدن مو‌های پوست (دانه‌دانه‌شدن پوست) و حرکات غیرارادی پا رخ می‌دهد. علائم ترک هروئین در طول چند روز به اوج خود می‌رسد و معمولا در پنج تا ۱۰ روز برطرف می‌شود. سایر علائم ترک شامل بیخوابی، اضطراب و  تمنای شدید دارو  ممکن است برای مدت بیشتری طول بکشد. ترک هروئین مرگبار نیست، اما ممکن است بسیار ناراحت‌‌کننده باشد.

آیا هروئین خطرناک است؟

بله، استفاده مداوم از هروئین چه به صورت تزریقی، استنشاقی یا دود کردن، می‌تواند در طول دو تا سه هفته به وابستگی جسمی و روانی منتهی شود.

 البته همه افرادی که هروئین را تجربه می‌کنند، وابسته نمی‌شوند. برخی افراد تنها به طور گاهگاهی مثلا در آخرهفته‌ها مصرف می‌کنند، بدون اینکه دوز مصرفی‌شان افزایش یابد. ما با مصرف مداوم هروئین، تحمل نسبت به اثرات دارو به وجود می‌آید، و هروئین بیشتر و بیشتری برای رسیدن به اثر مطلوب لازم است. مصرف مداوم مقادیر فزاینده هروئین نهایتا به وابستگی ختم می‌شود.

هنگامی که وابستگی به هروئین تثبیت شد، متوقف کردن مصرف آن ممکن است بسیار مشکل باشد. افرادی که برای مدت طولانی از هروئین استفاده کرده‌اند، ممکن است اظهار کنند که دیگر از از این دارو لذتی نمی‌برند. آنها تنها برای اجتنناب از علائم ترک و کنترل تمنای شدید برای دارو به مصرف هروئین ادامه می‌دهند.

تمنا برای هروئین ممکن است تا مدت‌ها پس از قطع مصرف آن باقی بماند، عود کند، یا به مصرف دوباره هروئین منجر شود، و اجتناب از دارو را مشکل کند.

اثرات درازمدت هروئین چیست؟

وابستگی به هروئین، و عوارض پزشکی، اجتماعی و قانونی که از مصرف هروئین ناشی می‌شود، ممکن است برای زندگی‌ افراد مصرف‌کننده آن، مصیبت‌بار باشد.

پژوهش‌ها با استفاده از اسکن‌های مغزی نشان داده است که مصرف درازمدت و مدواوم هروئین به تغییراتی در نحوه عمل مغز می‌انجامد. در حالیکه اثر این تغییرات به درستی درک نشده است، این پژوهش نشان داده است که ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها پس از قطع مصرف هروئین به طول بینجامد تا مغز به کارکرد طبیعی‌اش بازگردد.

 درمان نگهدارنده متادون، که از بروز علائم ترک هروئین جلوگیری می‌کند و تمنا برای آن را کاهش می‌دهد یا برطرف می‌کند، موثرترین درمان در دسترس در حال حاضر برای درمان وابستگی به هروئین است.